حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود

اما افسوس که

به جای

افکارش

زخمهای تنش

را نشانمان دادند

و بزرگترین درد او را بی آبی معرفی کردند!

( شعر حسین )

هـر قطـره ی خـون حکایت از دریا گفت

یک لب به سخن شکفت و یک دنیا گفت

از عشـق بــه جان عـالمی شـور افکنـد

شعــری کـه حسـین روز عـاشورا گفت

من از تو شرم دارم دستِ خود را
         تو دادی هم دل و هم دستِ خود را  
                  عــلــم از دســت تــو افـتـاد امـا  
                           علــم کــردی به عالم دستِ خود را